donderdag 28 juni 2012

The end.....


Helaas is de minor E-Touroperating afgelopen. Ik heb twee hele leuke periodes beleefd in deze minor. Ik heb gekozen voor deze minor omdat men tegenwoordig steeds meer via internet doet. Je kan er niet meer om heen! Daarnaast heb ik nooit de ambitie gehad om de wijde wereld in te trekken. Ik wil na mijn opleiding het liefst in mijn eigen stad aan de slag, Almere. De minor heeft aan mijn verwachtingen voldaan. Er is heel veel aan bod geweest en er is veel moeite gedaan om mensen uit het vakgebied langs te laten komen voor een gastcollege. Dat vind ik erg leuk maar ook belangrijk, zo krijg je voor jezelf een goed beeld wat er speelt maar ook hoe bedrijven werken. De invulling van de colleges vond ik ook erg goed. De lessen waren goed gevuld en er is heel veel informatie gegeven. De boeken Marketing.com en de internet scorecard 2.0 heb ik ook met heel veel plezier gelezen. Vooral het boek Marketing.com is een aanrader. Ook voor mensen die niet de minor volgen.

Wat ik een groot pluspunt vind van deze minor is dat je dit keer werkte voor een echte touroperator. Niets virtueels maar echt. Ik heb de eer gehad om voor Kuoni te mogen werken. Wij hadden een zeer leuke opdracht, een nieuw concept bedenken en het vermarkten hiervan. Daarnaast hebben wij  kritische adviezen gegeven op de website waarvan enkele ideeën zelfs zijn doorgevoerd. Er is dus echt naar ons geluisterd. Ikzelf heb mijn beeld van een touroperator ook bijgewerkt. Zo dacht ik dat als je bij een touroperator werkt je naar het buitenland moet. Fout! Je hebt hele leuke functies waarbij je gewoon elke dag op kantoor zit. Ik heb door het project meer inzicht verkregen over hoe een touroperator in elkaar zit naast de gegeven opdracht. Een ander hoogtepunt van de minor vond ik de Berlijn reis. Het bezoeken van de grootste ‘vakantiebeurs’ de ITB. Ik heb mijn ogen uitgekeken en mijn voeten moe gelopen. Wat is dat groots. Eigenlijk moet je deze beurs al in jaar 1 bezoeken.  Dan zie je waar je de opleiding voor doet. Daarnaast vond ik de vakdag Volendam-Marken echt heel erg leuk! De invulling van de dag was top geregeld en de groep mensen waar ik de hele dag in verkeerden was super leuk. Deze dag zou zo over gegeven kunnen worden naar volgend schooljaar! 

Natuurlijk vond ik ook een aantal dingen niet leuk. Zo vind ik dat we heel veel vrije tijd hadden. Tijd die wij in het project moesten stoppen maar in de praktijk is dit anders. Ikzelf heb geen bijbaantje maar medestudenten wel. Die werken in hun vrije tijd. Hierdoor is er projecttijd naar werk gegaan. Waardoor wij aan het einde te veel moesten doen.
Wij hadden per periode 3 colleges per week. Ik had er liever wel wat meer gezien. In de eerste periode hebben wij twee lessen over reisleiding gehad. Ik heb tot vandaag nog steeds niet de koppeling gevonden/gezien met E-Touroperating. 
Het schrijven van een blog vond ik erg leuk alleen had ik er meer vrijheid in willen hebben. De onderwerpen waarover geschreven moest worden stond vast. Aan de ene kant logisch maar aan de andere kant had het mij meer plezier gegeven als de onderwerpen niet zo vast en verplicht zijn. 
En wat ik ook jammer vind is dat de minor voorbij is! Ik ben eigenlijk heel positief over de minor, weinig tot geen minpunten eigenlijk. En dan heb ik echt kritisch teruggekeken naar beide periodes.

Ik wil de leraren bedanken voor de leuke invulling van deze minor: Karen, Marco en Gijs. En Feico en Karel voor de lessen in de eerste periode. Daarnaast wil ik mijn projectleden bedanken voor de twee leuke periodes. Wij hadden een zeer goede samenwerking en de mix Diemen-Haarlem werkte perfect!

maandag 25 juni 2012

Google AdSense

Karen van Wermeskerken heeft ons tijdens haar colleges uitgebreid uitleg gegeven over hoe je geld kan verdienen door bijvoorbeeld banners. Zo ook is Google AdSense aangehaald. Zij vertelde dat dit een mooie toevoeging kan zijn aan je blog.

Lichtelijk enthousiast ben ik daarom hier naar gaan kijken. Ik heb mezelf opgegeven en na een aantal dagen wachten kreeg ik bericht dat zij mijn aanvraag hadden ontvangen maar nog wel moesten beoordelen. Weer een aantal dagen later kreeg ik het bericht dat ik helaas niet in aanmerking kom. Mijn blog bevat namelijk te weinig inhoud.....

zondag 24 juni 2012

Lijsttrekkers op Twitter


De verkiezingen komen er weer aan. In september mogen wij weer naar de stembussen om te bepalen wie ons verder gaat regeren. Dit weekend plaatste Marco Dekkers op de website van Frankwatching een artikel over de lijsttrekkers op Twitter. Marco Dekkers heeft gekeken naar hoe de lijsttrekkers van de zeven grootste partijen op Twitter bezig zijn.

Als je de opsomming zo ziet is het leuk om te zien dat elke lijsttrekker zijn of haar eigen stijl heeft. Zo reageert de één wel op berichten en de ander niet. Zo heeft Geert Wilders 194.000 volgers maar zelf volgt hij niemand op Twitter. Alexander Pechtold daarentegen heeft 149.000 volgers en volgt zelf 190 accounts.

In de conclusie van het artikel is te lezen dat Twitter lang niet bij elke partij goed ingezet wordt. Er kan veel meer gebruik gemaakt worden van dit medium. Daarnaast zou er meer interactie kunnen zijn en iets persoonlijker.

Zelf heb ik wel een Twitter account maar doe hier vrij weinig mee. Ik zou mijn stem dus niet laten afhangen van wat een lijsttrekker doet op Twitter. Al kan ik me voorstellen dat actieve Twitteraars dit wel op prijs stellen.

vrijdag 22 juni 2012

Vakdag Volendam –Marken


De vakdag in Alkmaar vond ik persoonlijk niet heel geslaagd. Mij sprak de inhoud van de dag totaal niet aan. Daarom ging ik ook met frisse tegenzin naar deze dag toe. Om 8.30 uur hadden wij met een aantal afgesproken op het schoolplein zodat wij met twee auto’s naar Volendam konden rijden. Ik ben niet bekend in deze regio dus ik was heel blij dat de organisatie een duidelijke kaart had gestuurd met twee parkeerplaatsen.  Volendam bekend van de palingsound, paling, Jan Smit, Nick en Simon of zoals onze leraar zei Henk en Simon, BZN, The Cats, Piet Veerman, de klederdracht en ga zo maar door. Wat mij opviel waren de dikke villa’s toen wij Volendam binnen reden. Slecht gaat het zeker niet in dit dorp. Volendam valt onder de gemeente Volendam-Edam en telt ongeveer 22.000 inwoners. Vele mensen vanuit de hele wereld bezoeken dagelijks Volendam. Per jaar komen er meer dan een miljoen bezoekers naar dit vissersdorp! Volendam wordt internationaal bezocht maar ook door veel mensen uit Nederland zelf. Vaak combineren zij dit met een bezoek aan Marken. Net als wij.

Om 9.15 uur kwamen wij aan in Volendam. Eline zat bij mij in de auto en vanaf de parkeerplaats bij de Roompot Vakantiepark liepen wij richting de dijk waar het verzamelpunt is. Eerst hebben wij gezamenlijk een kop koffie gedronken bij Lotje omdat wij allemaal erg op tijd waren. 





Om 10 uur liepen wij richting het zeilschip de VD10. Schipper Jos  heette ons van harte welkom en stelde ons voor aan Jaap en zijn zoon Sebastiaan. Het water zag er ruig uit en Jos vertelde ons dat er windkracht 7 was. Giechelend zijn wij de haven uitgevaren om al snel mee te maken wat windkracht 7 nou exact in houdt. De boot kantelde heel erg naar 1 kant waar door het gegiechel omsloeg naar hier en daar een gilletje. Eenmaal op het grote water vertelde Jos ons de historie van het schip. Een mooi verhaal, zeker als je hoort wat de inwoners hebben gedaan tijdens de tweede wereld oorlog om het schip uit de handen van de Duitsers te houden. Toen hij het schip zelf kocht in 1989 wilde hij het ombouwen tot zeilschip, waar het schip oorspronkelijk ook voor bedoeld was. Hij werd voor gek verklaard door de inwoners van Volendam maar het is hem gelukt! Nu hij gepensioneerd geschiedenisleraar is maakt hij nu dit soort dagtochten. In de twee uur tijd die wij op het schip hebben mogen doorbrengen hebben wij de zon mogen aanschouwen maar ook een dikke regenbui op ons hoofd gehad. Ik vond het echt genieten op de boot. Ik heb een tijd heerlijk voor me uitgestaard en mijn gedachtes leeg kunnen maken. Ook heb ik fijne en leuke gesprekken gevoerd met een aantal klasgenoten. Na twee uur varen kwamen wij aan bij Marken. Marken is een voormalig eiland dat sinds 1957 pas verbonden is met het vastenland. Er wonen nog geen 1900 inwoners op Marken.

Marken heeft per jaar zo een 300.000 bezoekers die naar de mooie huisjes komen kijken en naar de historie op het voormalig eiland in de Zuiderzee. Sinds 1957 is Marken pas met het vasteland verbonden. De inwoners van Marken leefde van de visserij. De afsluitdijk heeft hier alleen een einde aangemaakt. In de tijd van de visserij waren er 27 werven, ofwel huisjes op palen, dit kwam door het stijgende water. Vandaag de dag zijn dat er nog maar 9. Als je trouwens met de auto naar Marken wil dan kan dat, je mag dan alleen niet verder dan de parkeerplaats want op Marken heb je en vergunning nodig om met de auto te rijden.


Op Marken hebben wij een gezamenlijke lunch gehad met de andere groep. Tijdens de lunch vertelde schipper Jos ons iets over het toerisme op Marken en Volendam maar ook over de geschiedenis. Na de lunch maakten wij een wandeling over Marken die gegeven werd door de organisatie, mijn klasgenoten. Zij hadden een leuke wandeling gevonden maar vertelde onderweg ook op diverse plaatsen iets over de geschiedenis of over een bezienswaardigheid waar we voor stonden. 


Zo hebben wij Sijtje Boes bezocht, een dame die de eerste toeristische winkel had opgericht (al heb ik van mijn opa hele andere verhalen gehoord van deze dame), de hervormde kerk en zo zijn wij bijna bij de vuurtoren van marken aangekomen. Ik zeg bijna, er brak namelijk een regenbui los die ik in lange tijd niet mee gemaakt had. Grote druppels die met gigantische snelheid naar beneden kwamen. Iedereen was tot op het bot nat en als een stel verzopen katten dropen wij weer snel af naar de haven. Daar ging de ene helft op naar de bus en de andere helft nam de Markenexpress richting Volendam terug. Ik was één van de mensen die met de Markenexpress terug ging. Deze boot zat vol met toeristen uit Oost Europa. Aangekomen in Volendam was het inmiddels ook een stuk drukker. Het was zeer leuk om de diversiteit aan toeristen te zien die daar rond liepen. En als echte toerist ben ook terug naar huis gegaan met paling, makreel en een zeer mooie herinnering! 

Onze lerares Karen zei een dag met een gouden randje, ik sluit mij hier dan ook absoluut bij aan!



vrijdag 15 juni 2012

TripAdvisor pusht reviews en plaats informatie naar mobiele gebruikers op het spoor


Op de website van Tnooz kwam ik op een artikel over TripAdvisor. Zij namelijk samenwerken met TheTrainLine. Het zal dan mogelijk worden om via een iPhone app  reviews te plaatsen over treinstations in het Europese trein netwerk. Daarnaast is het ook mogelijk een treinkaartjes via deze app te kopen. Daarnaast kan je in de app ziet wat dicht bij het station is.



Ikzelf vind dit een leuke ontwikkeling. Reizen via de trein neemt namelijk toe, zo hebben wij geleerd dat het een trend is geworden om met de trein te reizen. Maar als ik het dicht bij mezelf hou dan denk ik aan mijn ouders. Beide in de 60, geen rijbewijs en doen alles met de trein. Elke zomer reizen zij met de trein af naar Duitsland, de Harz. Voor hun, mijn moeder heeft een iPhone, zou deze app dus ideaal zijn aangezien ze daar vaak een dagje weg gaan en dit ook vaak met het plaatselijke boemeltje doen.

donderdag 14 juni 2012

Extreme luxe in de lucht


Ik lees dagelijks graag de Telegraaf online. Zo kwam ik ditmaal het volgende artikel tegen. Singapore Airlines heeft sinds kort extreme luxe in de lucht. De A380 is uitgerust met luxe, extreme luxe.  Zo zit je niet met je benen in je nek maar kom je tot rust in je eigen privé suite die of uitgerust is met een luxe leren stoel of een tweepersoonsbed bevat. Daarnaast worden er exclusieve menus en wijnen geserveerd. Ik zou dit me nooit kunnen permitteren want een ritje met de A380 kost rond de 12.000 euro!

Romantic: The private cabin has room for two people The height of luxury: Singapore Airlines is offering private suites on its A380 aircraft - complete with a personal television, luggage space, and a large comfy seat

vrijdag 8 juni 2012

Hotel voor nerds


In de hotelwereld is een nieuwe trend ontstaan. Op 8 juni las ik namelijk een artikel op de website van de telegraaf over hotel voor nerds. In dit artikel is te lezen dat een hotel pas perfect is voor een nerd als zij beschikt over de nieuwste technologie ofwel gadgets. Travelandleiser.com stelde een top 5 samen van de beste nerdshotels ter wereld.

Op nummer 1 staat Yotel in New York, het hotel bevat over een automatische check in en een robot die je koffers veilig in een kluisje stopt als je uitcheckt maar nog even door de stad wil lopen.
Nr.1: Yotel
Yotel, New York
Op nummer 2 staat Mama Shelter in Parijs. Elke kamer beschikt over een 24-inch iMac.

Op nummer 3 staat Hotel ICON in Hong Kong. Leuk is dat hier de kamers beschikken over een cybertecture spiegel, hierop kan je zien wat bijvoorbeeld het weer is en welke services er zijn in het hotel.

Op nummer 4 staat Nine Zero in Boston. De kamer van  je deur gaat via irisscan.

Op nummer 5 staat Blow Up Hall in Poznan.  Dit hotel heeft ongenummerde kamers die gasten kunnen vinden via een iPhone. Hiermee wordt ook de kamer geopend en gesloten.

zondag 3 juni 2012

Online een overnachting boeken


Op Tnooz kwam ik op een leuke infographic. Hotel Tonight heeft namelijk een onderzoek gedaan naar impuls boekingen van een hotelovernachting. Zie hieronder de infograpic:

zaterdag 2 juni 2012

DierenPark Amersfoort


Het gastcollege over duurzaamheid had ik helaas gemist. De vervangende opdracht was dan ook om een bezoek te brengen aan een toeristische onderneming die duurzaam bezig is. Zo gezegd zo gedaan. Samen met een vriendin en haar neefje zijn wij naar DierenPark Amersfoort afgereisd.  DierenPark Amersfoort  heeft bijna 130 verschillende diersoorten en beslaat ongeveer 14 hectaren grond. Op het gebied van duurzaamheid zijn zij onwijs goed bezig. 

Sinds 2011 zijn zij in het bezit van een gouden green key. De green key is een internationaal keurmerk voor bedrijven in de toerisme en recreatie branche die zichtbaar en controleerbaar bezig zijn met milieu zaken. De gouden green key is het hoogst haalbare. Naast de green key hebben zij sinds 2008 ook een FSC convenant. In dit convenant is onder andere te lezen dat DierenPark Amersfoort voor alle haar projecten, zowel nieuwbouw als renovatie, FSC hout toepast. Print en kopieerpapier is ook van FSC papier, dit geld ook voor al het drukwerk. De koffie die te koop is in het park is biologische koffie van Redbeans. Deze koffie is hand geplukt en Max Havelaar gecertificeerd. Daarnaast heeft het dierenpark een ondersteunende dienst. Dit is een groep van 16 mensen met een verstandelijke beperking. Zij versterken andere afdelingen.

Bij binnenkomst valt mij inderdaad direct de ondersteunende dienst op. Samen met een andere medewerker zijn zij aan het werk. Zo zie ik ze het park opruimen maar ook helpen met bepaalde werkzaamheden bij de dieren. Ook wordt ik nog even aangesproken omdat ik een aap een noot van een boom gaf. Dit mocht absoluut niet, want ze zien er lief en klein uit maar kunnen heel gemeen zijn. Wat ik ook goed vond is de hoeveelheid prullenbakken. Je hoeft niet lang met je rommel rond te lopen. Ook liepen wij tegen een inzamelpunt voor oude mobiele telefoons en inktpatronen aan. Voor elke telefoon en/of inktpatroon krijgen zij een vergoeding wat weer gestopt wordt in een natuurproject.

Als ik kijk naar bovenstaande punten, en dit is slechts een opsomming, denk ik niet dat zij dit doen om meer bezoekers genereren maar echt omdat zij een steentje willen bijdragen.